Gísli Ólafsson, læknir úr Reykjavík, varð fyrstur allra til þess að hampa Íslandsmeistaratitlinum í golfi árið 1942. Barnabarn Gísla og alnafni, Gísli Ólafsson úr Golfklúbbnum Kili í Mosfellsbæ, verður á meðal keppenda á sjötta mótinu á Eimskipsmótaröðinni sem fram fer á Garðavelli á Akranesi um næstu helgi. Í viðtali sem birt var í þriðja tölublaði Golf á Íslandi sem kom út nýverið segir Gísli að hann vonist til þess að geta fetað í fótspor afa síns – sem er hans helsta fyrirmynd í golfinu.
Á þeim tíma þegar Gísli varð Íslandsmeistari í fyrsta sinn var keppnisfyrirkomulagið holukeppni. Leikið var á golfvelli Golfklúbbs Íslands sem staðsettur var við Öskjuhlíð.
Ólafur Ágúst Gíslason, íþróttakennari úr Mosfellsbæ, segir að hann muni ágætlega eftir golfhringjum með föður sínum í Öskjuhlíðinni en klúbbhúsið sé það eftirminnilegasta.
„Ég náði að leika golf með föður mínum á Öskjuhlíðarvelli og ég man reyndar óljóst eftir vellinum en klúbbhúsið stóð á tignarlegum stað. Það var innréttað í enskum stíl og í kjallaranum voru geymslur fyrir golfsett og slíkt. Fermingarveisla systur minnar var haldin í þessu klúbbhúsi sem þótti glæsileg bygging á sínum tíma. Foreldrar mínir fóru til Bandaríkjanna árið 1945 þar sem pabbi fór í framhaldsnám í fæðingalækningum og þegar þau komu til baka árið 1949 voru áherslurnar aðrar hjá pabba varðandi golfið. Hann gat ekki sinnt því eins og áður en keppti þó reglulega og vann einhver verðlaun,“ segir Ólafur.
Í meistaramóti Kjalar á þessu sumri lék Gísli með tveimur fyrrum Íslandsmeisturum í höggleik í ráshóp, Þorsteini Hallgrímssyni og Kristjáni Þór Einarssyni. Þeim fannst það nokkuð merkilegt að fá að leika í ráshóp með barnabarni fyrsta Íslandsmeistarans í golfi – enda kannski ekki margir sem tengja þetta saman.
Í bókinni Golf á Íslandi eftir Steinar J. Lúðvíksson og Gullveigu Sæmundsdóttur segir m.a. að 22 hafi verið skráðir til leiks á fyrsta Íslandsmótið árið 1942, ellefu frá Golfklúbbi Íslands, þrír frá Golfklúbbi Akureyrar og átta úr Golfklúbbi Vestmannaeyja. Hávaðarok og rigning var að morgni sunnudagsins 16. ágúst þegar keppni hófst. Var vatnsveðrið slíkt að fresta varð knattspyrnuleikjum sem fram áttu að fara í Reykjavík en ekki kom til greina að fresta golfmótinu – utanbæjarmennirnir voru komnir langan veg til keppni og það ekki sjálfgefið að þeir gætu komist ef beðið væri betri tíðar. Menn settu undir sig hausinn og lögðu í hann. Völlurinn var vitanlega forblautur, holurnar fullar af vatni og for í kringum sumar flatirnar, einkum þá sjöttu sem var nokkurn veginn á sama stað og síðar reis bygging sem hýsti fyrst Morgunblaðið og síðar Háskóla Reykjavíkur.
Gísli Ólafsson lék á 81 höggi í höggleikskeppninni sem var fyrsta umferð og síðan tók við holukeppni. Gísli og Jakob Hafstein léku síðan til úrslita þar sem leiknar voru 54 holur. Staðan var jöfn eftir 18 holur, Gísli átti eina holu eftir 36 holur, og forskot Gísla var þrjár holur þegar þeir höfðu leikið 16. brautina í þriðju umferðinni og Gísli fagnaði þar með sigri og fyrsta Íslandsmeistaratitlinum í golfsögu Íslands.
Íslandsmótið fór fram nokkrum dögum eftir stofnun Golfsambands Íslands en stofnfundur GSÍ fór fram 14. ágúst árið 1942. Stofnun GSÍ og keppnin um Íslandsmeistaratitilinn hleypti töluverðum þrótti í golfið á Íslandi og var mikið um að vera hjá öllum klúbbum sumarið 1942.
Gísli Ólafsson varð Íslandsmeistari fyrstu þrjú árin sem Íslandsmótið fór fram. Árið 1943 sigraði hann Sigtrygg Júlíusson frá Akureyri í úrslitaleik sem fram fór á golfvellinum við Öskjuhlíð. Gísli fagnaði þriðja titlinum árið 1944 við óvenjulegar aðstæður í Skagafirði á bökkum Héraðsvatna. Þar var settur upp keppnisvöllur með viku fyrirvara og leikið á honum á Íslandsmótinu. Gísli lék þar til úrslita gegn Jóhannesi G. Helgasyni úr Reykjavík.
Gísli Ólafsson, alnafni afa síns, hefur æft golfíþróttina samviskusamlega hjá Kili í Mosfellsbæ en hann verður tvítugur á þessu ári. Gísli segir að afi sinn sé helsta fyrirmyndin í golfinu og það sé markmiðið að feta í fótspor hans. „Ég hef heyrt í gegnum pabba hvernig kylfingur afi var og ég vona að mér takist að gera sömu hluti og hann. Hvernig hann hugsaði sem kylfingur og framkvæmdi höggin er eitthvað sem ég hef reynt að tileinka mér. Einnig hvernig hann hagaði sér á vellinum – sem var til fyrirmyndar,“ segir Gísli sem fæddist tíu árum eftir að afi hans lést.
Ólafur segir að faðir hans hafi nánast alltaf sagt áður hvernig högg hann ætlaði að slá og það hafi einkennt hans leik.
„Hann var alveg ótrúlegur á því sviði. Hann gekk að boltanum og sagði hvert og hvernig hann ætlaði að slá. Og það gekk yfirleitt eftir.
Hann sagði alltaf að njóta þess að vera með þeim sem eru með þér í keppninni. Hann hrósaði alltaf mótherjanum fyrir góðu höggin og kunni að samgleðjast ef andstæðingarnir áttu góð högg. Hann var alltaf jákvæður og heiðarlegur. Sveiflan hjá „gamla“ var líka mjög einföld og átakalaus. Hann var alltaf að hamra á því að það þyrfti ekki kraft til þess að slá boltann – mýkt og nákvæmni var hans stíll. Menn sem þekktu hann vel sögðu að sveiflan hans hefði verið mjög falleg og árangursrík.“
Gísli Ólafsson lést árið 1984 úr hjartaáfalli aðeins 65 ára gamall. Ólafur sonur hans segir að það hafi verið mikið áfall og það hafi ekki gefist mikill tími fyrir þá feðga að leika golf saman á sumrin.
„Ég var alltaf á þvælingi út um allt land við þjálfun og gat því lítið leikið með honum á sumrin. Sumarið 1984 átti að vera betra í þessu samhengi því ég fékk ekki vinnu á Ólafsfirði eins og ég hafði áætlað og sá fyrir mér fyrsta golfsumarið með föður mínum. Hann lést úr hjartaslagi í mars það ár. Pabbi fór á hverjum einasta laugardegi með félögum sínum þegar Korpan var opnuð. Þar lék hann vetrargolf og hann var á meðal þeirra fyrstu sem notuðu litaðan golfbolta til þess að sjá hann betur í snjófölinni. Hann væri án efa enn að leika golf ef hann væri á lífi – ég er ekki í vafa um það,“ segir Ólafur Ágúst Gíslason.
